"อื้อ"
ฮยอกแจที่กำลังงุงงงถูกมอมเมาด้วยรสจูบร้อนแรงที่เต็มไปด้วยความต้องการของฮันคยอง
จูบที่บอกให้รู้ว่าได้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว จูบที่ตอกย้ำว่ารักเหลือเกิน
จูบที่ยืนยันให้หัวใจรู้ว่า นี่แหล่ะคือคนที่รักและคนที่จะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต
ฮันคยองค่อยๆผ่อนแรงลง และละเอียดจูบฮยอกแจอย่างอ่อนโยนมากขึ้น
สองมือลากไล้ไปทั่วกายร่างบางที่สวมชุดนอนเป็นเสื้อแขนสั้นกับกางเกงขาสั้นสีเหลืองอ่อน
ลิ้นหนาชำแรกแทรกเข้าปากสวยแล้วตวัดกวาดเกาะเกี่ยวกับลิ้นเล็ก
ดูดดื่ม พัวพัน เพื่อเรียกน้ำหวานจนไหลล้นมุมปากของทั้งคู่
."อืมม์ "
เสียงครางฮือของฮันคยอง บอกว่าพอใจแค่ไหนกับการได้สัมผัสคนรักของตัวเอง
ยามที่ดันร่างบางให้แผ่นหลังแนบไปกับกระจกใสบานหนา
"อื้อ"
เสียงจุมพิตดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นไม่ต่างกัน
ฮันคยองดูดดื่มปากสวยอยู่ครู่ใหญ่แล้วผละออกอย่างอ้อยอิ่ง
"พี่รักนายนะฮยอกแจ"
คำบอกรักชิดใบหน้าสวยเร่งสีแดงที่ไม่รู้ว่าจะไปซับตรงส่วนไหนได้อีกแล้ว
ก่อนจมูกโด่งจะจรดลงที่แก้มนิ่ม แล้วขยับย้ายไปที่ซอกคอขาว
กดจูบ เม้มผิวนุ่มนิ่มอย่างอ่อนโยนเท่าที่ความอดทนอันน้อยนิดจะมี
กระดุมเนื้อนอนของฮยอกแจถูกปลดออกเรื่อยๆจนหมดด้วยสองมือหนา
ที่ทันทีทันใดก็ไต่ระไปตามแผ่นอกบางทันที
"อื้อ พีฮัน อื้ม"
ฮยอกแจหลับตาพริ้มครางหวานเรียกหาคนรัก มือเรียวข้างหนึ่งกำที่ต้นแขนแกร่ง
ส่วนอีกข้างก็วางที่ที่บ่าของฮันคยอง
ลมหายใจร้อนๆที่รดตรงซอกคอทำเอาความเสียวแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย
"อ๊ะ!!"
ก่อนจะยิ่งกระสันเสียงซ่านหนักขึ้นเมื่อฮันคยองค่อยๆเพิ่มแรงสัมผัส
ด้วยการกดปากหยักเน้นๆ ไปที่หน้าอก เม้มดึงเม็ดสีชมพูสวยที่ประดับอยู่จนมันแข็งเป็นไต
พร้อมกับย่อตัวลงให้ได้ความสูงที่เหมาะสมกัน
ลิ้นร้อนก็ไล้เลียเล่นขณะที่ดวงตาคมกำลังจ้องมองใบหน้าสุขสมของฮยอกแจอย่างหลงใหล
ความไร้เดียงสาที่สวยงามจนกระตกหัวใจเค้าให้ควบคุมลำบาก
................จุ๊บ
"อ๊ะ พี่ฮัน "
หน้าท้องแบนราบกระตุกวูบเมื่อฮันคยองจุมพิตเบาๆ แล้วไล้ปลายลิ้นไปรอบๆสะดือสวย
ความปั่นป่วยเกิดขึ้นที่ท้องน้อย ส่งต่อไปยังแก่นกายเล็กที่กำลังตื่นตัว
ต้องการมากกว่านี้ ฮยอกแจคิดถึงทุกสัมผัสของฮันคยอง
ไม่ต่างจากฮันคยองที่คิดถึงทุกสัมผัสจากคนรักตัวเล็กของเค้า
กางเกงนอนขาสั้นสีเหลืองถูดรูดลงไปอยู่ที่ปลายเท้า
เผ่ยแก่นกายน้อยที่เริ่มมีน้ำหวานซึมที่ส่วนปลายให้คนมองยกยิ้ม
"อื้ม พี่ฮัน"
"ครับ"
ฮันคยองครางรับเสียงพร่ายามจูบที่แก่นกายที่ค่อยๆตื่นตัวขึ้นมาเต็มลำ
ฮยอกแจปรือตาฉ่ำหวานลงมามอง ก่อนจะหลับตาพริ้มอีกรอบแล้วเชิดใบหน้าสูง
เมื่อฮันคยองใช้ลิ้นแสนชำนาญเลียแก่นกายเล็กจนทั่ว
สองมือหนาเคล้นคลึงแผ่นอกสวย บางครั้งก็บีบบี้เม็ดสีชมพูให้ร่างบางยิ่งบิดกายเร่าๆ
เสียวจนจะใจขาด แต่ก็ต้องการมากกว่านี้
"พี่ฮัน อื้ม พี่ฮัน ฮยอก จะ ฉี่"
เสียงครางน่ารักที่เรียกความสุขใจให้คนที่กำลังทำรักให้กับร่างบาง
ฮันคยองอ้าปากออกแล้วครอบครองแก่นกายน้อยเข้าไปจนหมด
ปากหยักทั้งดูด รูด เม้ม บางครั้งก็ใช้ปลายลิ้นกดย้ำที่ส่วนปลาย
สองมือใหญ่ก็ไม่หยุดปรนเปรอกายส่วนบนให้ร่างบางวาบหวิวจนแข็งขาอ่อน
"พี่ฮัน ฮยอกแจ อ๊ะ ยืน ไม่ อื้อ"
แม้จะได้ไม่ชัด แต่ฮันคยองก็รู้ว่าฮยอกแจคงจะยืนไม่ไหว
ร่างบางทั้งร่างจึงถูกยกสูงขึ้นให้สองขาพาดที่บ่าใหญ่ โดยมือของฮันคยองประคองไว้
ในขณะที่ปากหยักก็ยังคงไม่หยุดสัมผัสแก่นกายน้อย
"พะ พี่ฮัน อื้ม"
ฮันคยองขยับปากเข้าออก พร้อมกับดูดกินน้ำหวานจากฮยอกแจรุนแรงขึ้น
ยิ่งรับรู้ว่าร่างบางใกล้ถึงปลายทางแห่งความสุข สัมผัสของร่างสูงก็ยิ่งหนักหน่ว
"อ๊ะ อ๊า!!!!!"
ไม่นานฮยอกแจก็เกร็งไปทั้งร่าง แล้วปล่อยน้ำหวานข้นออกมาให้ฮันคยองได้ลิ้มรสอย่างเต็มปาก
ร่างสูดดูดเลียคราบรักของร่างเล็กต่ออีกครู่ใหญ่
"อื้อ พี่ฮัน ฮะ "
จนฮยอกแจที่ทนต่อความเสียวไม่ไหวออกออกแรงดัน หัวคนรักให้ออกห่าง
ไม่ได้รังเกียจหรืออยากให้ยุติ เพียงแต่ขอเวลาพักบ้างเท่านั้น
ซึ่งฮันคยองก็ใจดีพอ เพราะยังไงเสียคืนนี้มันก็คงไม่จบแค่ห้องนั่งเล่นหรอก
................... จุ๊บ
ร่างสูงจูบลงที่แก่นกายที่พึ่งสงบ ก่อนจะจับขาร่างบางออกจากบ่าอย่างเบาแรง
แล้วลุกขึ้นพร้อมอุ้มฮยอกแจไว้อย่างระมัดระวัง จากนั้นร่างบางก็ถูกพาเข้าไปในห้องนอน
ก่อนถูกวางไว้บนเตียงอย่างทะนุถนอมที่สุด
ฮันคยองจ้องมองคนรักที่กำลังนอนหอบอยู่กลางเตียง ช่วงล่างเปลือยเปล่า
ส่วนช่วงบนก็มีเพียงเสื้อนอนที่ถูกริดกระดุมออกจนหมด ซึงมันก็ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรนัก
ใบหน้าสวยแดงจัด ดวงตาวาววับด้วยน้ำตาแห่งความใคร่ ปากสีระเรื่อเจ่อบวมและแดงขึ้น
ภาพสวยงามของนางฟ้าน้อยๆ ที่กำลังเรียกร้องให้เค้าเข้าไปหา
กางเกงนอนขายาวจึงถูกกระชากออกจากตัวอย่างรวดเร็ว แล้วฮันคยองก็ขึ้นไปคร่อมร่างบางทันที
"รักพี่มั้ย"
ไม่ได้ถามเพราะไม่แน่ใจ แต่ถามเพราะอยากได้ยิน
"รักฮะ
ฮยอกแจรักพี่ฮัน"
และคำบอกรักของร่างบางก็ทำให้เค้ามีความสุขอย่างเช่นทุกที
ไม่สิ มันทำให้เค้ามีความสุขมากขึ้นทุกทีเสียมากกว่า
ริมฝีปากสีระเรื่อถูกปากหยักครองครองอีกครั้ง ก่อนสิ่งที่ตามมาคือจูบแห่งรักที่ร้อนแรงกว่าเดิม
เสียงจูบดังสะท้อนให้หัวใจสองดวงสั่นแรงด้วยความรักที่ห้อมล้อมพวกเค้าอยู่
ฝ่ามือใหญ่ฟอนเฟ้นร่างบางไปทุกจุด ก่อนมือข้างหนึ่งจะถูกเคลื่อนลงไปที่ส่วนล่าง
"อื้อ!!!"
ก่อนจะเรียกเสียงครางในลำคอของฮยอกแจ เมื่อรับรู้ว่าช่องทางรักกำลังถูกทำให้คุ้นเคย
ฮันคยองดันนิ้วตัวเองเข้าจนสุด ในขณะที่ค่อยๆพรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย
ย้ายลงมาที่แผ่นอกบางที่กำลังสะท้อนลมหายใจขึ้นลงแรงๆ
แวะชิมเม็ดสีสวยบนยอดอกให้ร่างบางผ่อนคลาย
ก่อนจะค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกในช่องทางรักที่คับแน่น
"อื้อ พี่ อ๊ะ ฮัน อื้ม"
เสียงครางหวานที่ดังขึ้นๆ พร้อมๆกับนิ้วที่ค่อยๆถูกเพิ่มจำนวนเพื่อเบิกทางรักให้คนรัก
ก่อนนิ้วที่ว่าจะถูกดึงออก
ฮันคยองกดจูบที่ปากสวยอีกครู่ใหญ่ ในขณะที่ค่อยๆกดแก่นกายใหญ่ที่ตื่นเต็มตัวเข้าไปช้าๆ
"อ๊ะ !!"
ความใหญ่โตที่ฮยอกแจไม่เคยจะคุ้นเคย แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ตัวตนของฮันคยองเข้ามาในกาย
"ไหวมั้ยคนเก่ง"
ฮันคยองกัดฟันถามคนรัก แม้ตอนนี้แรงบีบรัดของช่องทางอุ่่นนี้กำลังจะทำให้เค้าบ้าตาย
"ไหว ฮะ อ๊ะ"
เสียงบอกของฮยอกแจเป็นดังคำอนุญาตให้ฮันคยองค่อยๆขยับร่างเข้าออก
จากเนิบนาบ ช้าๆ สั้นๆ
"อื้อ อื้ม พี่ฮัน อื๊อ"
ให้ร่างบางได้ปรับตัวมากขึ้น ก่อนจะเริ่มไต่ระดับความรุนแรงให้สมกับความต้องการที่ขาดหายไปหลายวัน
"อ๊ะ ! พี่ อื้ม"
"แน่นมากฮยอกแจ อืมม์ ทั้งนิ่มทั้งรัด อาร์ สุดยอด "
เสียงร้องบอกของคนสองคนที่มีความสุขไม่ต่างกัน
และต้องการเติมเต็มให้กับอีกฝ่ายด้วยทุกอย่างที่ตัวเองมี
"พี่ฮัน พี่ฮัน"
ฮยอกแจครางเรียกชื่อคนรักไม่หยุด น้ำตาแห่งราคะที่เต็มไปด้วยความรักล้นดวงตาสวย
"อีกนิด ฮยอกแจ อืมม์ อีกนิดคนเก่ง
ซีดด์"
เสียงเนื้อกระทบกันดังไม่ขาด หยาดเหงื่อแห่งรักเกาะพราวไปทั่วสองร่าง
ยิ่งใกล้ถึงฝั่งฝันแรงโถมกายก็ยิ่งหนักหน่วงขึ้นๆ
มือหนาข้างหนึ่งรูดรั้งแก่นกายน้อยไปด้วย พร้อมๆกับการขยับกาย
ส่วนมืออีกข้างก็จับมือเรียวไว้แน่นด้วยความรัก
“พี่ฮัน อื้ม อ๊า!!!”
“ฮยอกแจของพี่ อืมม์”
สองร่างถึงปลายทางแห่งความสุขพร้อมๆกัน น้ำหวานจากร่างบางพุ่งออกมาเปรอะเต็มหน้าท้องสวย
ส่วนน้ำกามจากฮันคยองก็อัดแน่นเข้าช่องทางรักของฮยอกแจจนร่างบางรู้สึกร้อนวาบไปทั้งกาย
"พี่รักฮยอกแจนะ"
ฮันคยองโน้มตัวลงไปบอกรัก ก่อนจะจูบที่ริมฝีปากอีกคนเบาๆ
แล้วเริ่มบรรเลงคำรักให้ร่างบางได้รับรู้อีกครั้ง
และอีกครั้ง
