วันอาทิตย์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

พันธนาการล่องหน : คนแก่ขี้หึง NC hanhyuk



“อืมม์ ฮยอกแจ”

ฮันคยองครางพร่าแล้วซุกหน้าลงที่ลำคอหอมรัญจวนใจ



“อ๊ะ    อื้อ  คุณ  ฮันคยอง”


ในขณะที่ฮยอกแจก็ครางเสียงสั่น   เมื่อแก่นกายน้อยในชั้นในตัวบางนั้นถูกมือหนากอบกุมและรูดรั้งเบาๆ
มือข้างที่ว่างของฮันคยองก็แทรกไปทางด้านหลังแล้วบีบขยำก้นเด้งอย่างมันมือ


“คะ  คุณฮัน    อื้ม”

ฮยอกแจว่าเสียงกระเส่า  ก่อนจะซุกหน้าลงที่ลำคอหนา  แล้วพรมจูบไปทั่ว
ประสบการณ์ที่ถูกสั่งสอนมาอย่างดีทำให้เวลาที่มีอะไรกัน
เด็กน้อยจะกลายร่างเป็นเด็กหนุ่มที่เร้าร้อนขึ้นมาทันที

ริมฝีปากบางเม้มจูบไปทั่วแผ่นออกแกร่ง   ลิ้นเล็กโลมเลียไปทั่วผิวกายสีเข้มของฮันคยอง
ปากจังหวะก็ลากผ่าน  สะกิด   เลีย   ยอดอกสีกาแฟของฮันคยองอย่างต้องการ



“อืมม์    ดีมากฮยอกแจ  
ชั้นชอบ  อาร์”


ฮันคยองก็อิ่มเอิมใจด้วยสิ่งที่ถูกปรนเปรอให้   ใบหน้าหล่อเหลาแหงนขึ้นสูง
แต่สองมือก็ยังคงทำหน้าที่ให้คนรักไม่ขาดตกบกพร่อง



“อ๊ะ !!


เด็กน้อยผวาเฮือก   กอดไหล่กว้างไว้แน่น    เมื่อนิ้วชี้ของฮันคยองกรีดไปที่ช่องทางรักเบาๆ

ฮันคยองเห็นว่าเด็กน้อยคงทรงตัวไม่ไหวแน่ๆ    จึงจำใจยุติสัมผัสร้อนแรงชั่วคราว
แล้วอุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาว    ก่อนจะก้าวเร็วๆไปที่เตียง

ฮยอกแจถูกวางให้นั่งคุกเข่าบนเตียง ก่อนเสื้อผ้าทุกชิ้นจะถูกฮันคยองถอดออกจนหมด

ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างเตียงรั้งร่างบางมาแนบตัวอีกครั้ง   แล้วเริ่มจูบรอบใหม่อย่างเร้าร้อน

มือใหญ่บีบเคล้นกายเนียนที่ค่อยๆเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีชมพูด้วยแรงอารมณ์หวามที่เกิดขึ้น
ก่อนฮันคยองจะรั้งสร้อยเส้นสวยที่เอวคอดให้กันเสียดสี โฉบเฉียดแก่นกายเล็กจนร่างบางสะดุ้งโหย่ง


“อื้ม    อื้อ     อ๊ะ  อ๊า”

ริมฝีปากหยักพรมจูบทั่วใบหน้าสวยก่อนจะไล่ต่ำลงมาเพื่อชิมตุ่มแต้มสีหวาน
สองมือหนาจับที่เอวคอด   ลูบไล้สร้อยเส้นสวยให้มันเสียดสีเนื้อกายของร่างบาง
เพิ่มความกระสันเสียวให้ร่างบางที่ตอนนี้ต้องการจนแทบบ้า
สองมือเรียวกำ  จิก  บ่ากว้างแน่น  จนเกิดรอยเล็บ
แก่นกายน้อยก็สั่นระริกให้คนมากประสบการณ์ยกยิ้มพอใจ 


“น่ารักมากฮยอกแจ   ”

ฮันคยองชมเสียงพร่า    ยามเงยหน้ากลับมามองใบหน้าเด็กน้อยที่ตอนนี้แดงจัด
ก่อนให้ร่างวัลในความน่ารัก  ด้วยการจูบที่ปากสวยอีกรอบ
แล้วลงมาดูดเลียตุ่มแต้มเม็ดงามที่ตอนนี้แข็งขืนเป็นไต
มือหนาข้างหนึ่งกำแก่นกายเล็กแล้วออกแรงรูดขึ้นลงเบาๆ
มือหนาข้างที่เหลือก็กำลังอยู่ทางด้านหลัง  แล้วใช้นิ้วกลางกรีดไปตามร่องรักที่ขมิบรับรัวๆ
ร่างบางที่รู้งานก็ขยับเข่าออกกว้างให้อีกคนสัมผัสตัวเองได้มากยิ่งขึ้น



“อ๊า!!    คุณ   อื้อ”


ร่างบางร้องลั่นแอ่นตัวโค้งน้ำตาหยดใสร่วงหล่น
เมื่อนิ้วหนาชำแรกเข้ามาในทางรัก   มันใช่ความเจ็บแต่มันคือความเสียวซ่านที่ไม่ทันได้ตั้งตัว


“ตอดแรงแบบนี้  ทำชั้นคลั่งตายแล้วนะเด็กน้อย
ผ่อนคลายหน่อยคนเก่ง”


ฮันคยองว่าเสียงพร่าสั่นกระเส่า     
เมื่อก่อนเค้าคงไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บปวดแค่ไหน   แล้วกระแทกตัวตนเข้าไปทันที
แต่ตอนนี้ต่อให้ต้องอดทนแค่ไหน   เค้าก็จะทำให้ร่างกายของคนรักบอบช้ำน้อยที่สุด

มือหนาขยับรูดรั้งแก่นกายเล็กถี่ขึ้น    ยิ่งเห็นน้ำรักเอ่อล้นจนชโลมผ่ามือฮันคยองก็ยิ่งเร่งเร้าจังหวะ
 นิ้วที่อยู่ในทางรักของฮยอกแจก็แช่ตัวอยู่ซักพักก่อนจะขยับชักเข้า ชักออก


“คุณ  อื้อ  ฮันคยอง   อ๊ะ  ฮยอก  อื้อ    เสียว   อ๊า  ”

ร่างบางแหงนหน้าครางลั่นห้องนอน     สองมือเรียวบีบ กำไหล่กว้างเพื่อเป็นที่ระบายความหวาม
และที่ยึดให้ตรงทรงตัวไหว


“อ๊า~~~~~~~~~~~


ไม่นานนักปลายทางแห่งความสุขสมและสุขสรรค์ก็มาถึง   ร่างบางกระตุกเกร็ง
แล้วปลดปล่อยน้ำหวานแห่งรักออกมามากมาย  
ก่อนจะทรุดกายลง  โดยมีมือแกร่งกระคองไว้อย่างอ่อนโยน

“ชั้นรักนายฮยอกแจ”


ฮันคยองเอ่ยอย่างอ่อนโยน   แล้วจูบไปที่หลังมือเรียวของคนที่นอนหอบอยู่บนเตียงนอน
ก่อนร่างสูงจะถอดกางเกงของตนออกทั้งหมด  แล้วขยับขึ้นไปนั่งอยู่ระหว่างขาของร่างบาง
ฮยอกแจรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น    แต่ร่างบางี่มักจะเขินอายและชอบเบือนหน้าหนีกลับจ้องมองไม่กระพริบตา
ด้วยรู้ว่าสิ่งที่ฮันคยองนั้นมันมาจากความรัก

สองขาเรียวถูกจับแยกออกให้กว้างมากขึ้น    ก่อนฮันคยองจะใช้มือรูดแก่นกายตัวเองขึ้นลงเพื่อให้มันพร้อมเต็มที่
แล้วเอาไปจ่อที่ช่องทางสีสวย ที่ถูกน้ำรักของฮยอกแจไหล่อาบจนชุ่ม


“อ๊ะ!! อื้อ!!


ฮยอกแจอ้าปากครางลั่น    ยามแก่นกายใหญ่ค่อยๆดุนดันชำแรกเข้ามาในกาย
ความคับแน่นที่สร้างความซ่านเสียวรุนแรงจนน้ำตายิ่งไหลพราก
สองมือป่ายปัดไปตามผ้าปู  ก่อนจะกำทิ้งรุนแรงเพื่อระบายความเสียว


“อืมม์     เจ็บมั้ย    อืมม์”


ฮันคยองเค้นเสียงถามด้วยความห่วงใย     
แม้ความรัดแน่นและอุ่นร้อนของคนรักกำลังทำให้เค้าปวดแก่นกายแทบบ้าก็ตามที


“ไม่ครับ  ขยับ   ขยับ”


ฮยอกแจพยายามเปล่งเสียงออกมาเพราะรู้ว่าฮันคยองกำลังทรมาน
มันไม่ใช่การกระทำตามหน้าที่นางบำเรอ   แต่ทำตามหัวใจของคนที่รักกันอย่างที่สุด

ฮันคยองได้ยินแบบนั้นก็กดยิ้ม    แล้วเริ่มขยับกายจากช้าๆ   สั้นๆ



“อื้อ     อื้ม”



“อืมม์  ฮยอกแจ   ซีดด์     ดีมาก   ”


และเมื่อร่างกายของฮยอกแจเริ่มปรับตัวได้    ฮันคยองก็เร่งจังหวะให้รวดเร็วและหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น

ขาเรียวข้างหนึ่งถูกจับพาดด้วยมือหนาข้างหนึ่ง      ในขณะที่มือหนาอีกข้างก็กอบกุมแก่นกายน้อยไว้แล้วรูดรั้งไปด้วย



“อ๊ะ    ฮ๊า     คุณ  อื้อ  ฮัน    อ๊ะ   คยอง   อื้อ”


ใบหน้าสวยแดงจัดสะบัดไปมาด้วยแรงอารมณ์   ดวงตาคู่งามก็วาววับไปด้วยน้ำตาแห่งความสุข
ร่างกายก็สั่นคลอนไปตามแรงส่งของร่างสูงที่กระแทกกระทั้งกายรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
สองมือเรียวทึ้งผ้าปูที่นอนจนมันยับยู่ยี่
ยิ่งฮันคยองเร่งเร้าจังหวะ  ฮยอกแจก็ยิ่งครางลั่นปานจะขาดใจ



“อ๊ะ   อ๊า~~~~~

แล้วร่างบางก็แตะปลายทางจุดสุขสมอีกครั้ง      ให้ร่างสูงพอใจ 
ฮันคยองปล่อยมือจากแก่นกายน้อยแล้วโน้มตัวเข้าหา  ในขณะที่ช่างล่างยังไม่ผ่อนแรง



“ฮยอกแจ   ที่รักของชั้น”


คำรักเอ่ยอย่างจริงจัง   ให้เด็กน้อยที่กำลังสั่นไหวไปตามแรงกระแทกยกยิ้ม

สองมือเรียวเลื่อนมาจับแก้มสากไว้


“ฮยอก  อื้อ  ก็   อ๊า   อ๊ะ รัก คุณ”


คำรักที่ฮันคยองรู้สึกอิ่มเอมไปทั้งใจ   ก่อนคนรักจะมองจูบร้อนแรงด้วยพลังแห่งรกให้แก่กัน
สองมือเรียวโอบรอบลำคอหนาไว้แน่น    ยามที่ช่วงล่างกำลังรองรับแรงกระแทกอันหนักหน่วงยิ่งขึ้น
ยิ่งใกล้จะถึงปลายทาง  สะโพกสอบก็ยิ่งอัดหนักจนน้ำกามแห่งรักกระเด็นไปทั่ว
หยาดเหงื่อแห่งความสุขก็พรมไปทั่วสองร่างที่อุณหภูมิในกายกำลังส่งผ่านให้กันและกัน


“อ๊ะ   คุณ   ฮัน   อ๊า~~~~~~~~~~~~~~~”   ....................  “อืมม์~~~~~~~~~~~~~~~

ผ่านไปครู่ใหญ่สองเสียงแห่งความสุขสมก็ดังลั่นห้องนอนกว้าง  พร้อมสองกายที่กอดกันและกันแน่น
ทั้งยังกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมามากมาย