วันอังคารที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2560

Oh boy 13 NC hanhyuk





“อื้อ  ไม่เอา    อ๊ะ     ฟังกันมั้ยเนี้ย    อื้ม”

เด็กหนุ่มซุกใบหน้าลงกับลำคอขาว  แล้วสูดดมกลิ่นหอมของกายภรรยาอย่างหลงใหล
มือหนาลูบคลึงไปทั่วผิวกายเนียนลื่น   ที่ต่อให้ฮยอกแจดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปไหนได้



“อย่า   อื้อ       ”

ริมฝีปากสีสวยถูกปิดอีกครา   ลิ้นเล็กที่อยากจะต่อต้านกำลังตอบรับลิ้นหนาที่เข้าไปรุกรานอีกรอบ
ฮันคยองจัดการถอดเสื้อตัวเองออกทั้งหมดแล้วใช้เนื้อหนังของตนสัมผัสกับอีกคน

แผ่นอกหนาถูไถ เสียดสี กับแผ่นอกบาง  ยิ่งเวลาได้ต้องโดนเม็ดลูกกวาดสีหวาน
หัวใจดวงโตยิ่งเต้นระส่ำ

ความร้อนที่เสียดสีกันทำเอาหนุ่มน้อยวัยร้อนแทบคลั่งตาย
ไม่ว่าจะกี่ครั้งร่างกายของคนที่รักก็ทำให้หัวใจมันสั่นแรงได้เสมอ

นี่แค่ภายนอกนะ


“ยะ  อย่า   อื้อ  ฮันคยอง  หยุดนะ”


เสียงโวยวายที่เริ่มอ่อนแรง  ยามริมฝีปากฮันคยองละจากปากสวยแล้วกดจูบไปทั่วร่างบาง
ฮันคยองทั้งจูบ  ทั้งดูดดึงผิวขาว   สร้างรอยรักเพิ่มเติมเต็มแผ่นอกเนียน

สองมือใหญ่รูดกางเกงสีเทาให้พ้นทางบรรเลงเพลงรัก

แล้วก้มลงสร้างรอยจ้ำสีกุหลาบที่ต้นขา

มือไม้ก็ลูบเรียวขาเนียนอย่างเอาแต่ใจ   ก่อนจะแยกมันออกเพื่อเปิดทาง



“อ๊า    อื้อ”


ให้ฮยอกแจดิ้นพล่านเมื่อความกระสันอยากกำลังจะชนะความไม่พอใจ


แก่นกายเล็กเริ่มทรยศเจ้าของด้วยการขยับตัวและตั้งตรงขึ้นเรื่อยๆ


“อื้อ   อย่า    อ๊ะ   ไม่     อื้ม    ”


ยิ่งฮันคยองจับสองขาเรียวแยกออกแล้วลงลิ้นที่ซอกขาขาวฮยอกแจก็ยิ่งร้องลั่น
แก่นกายขนาดน่ารักก็เริ่มมีน้ำรักซึมออกมาจากส่วนปลาย  ทั้งๆที่ไม่ได้ถูกสัมผัสด้วยซ้ำ



เห็นแบบนั้นฮันคยองก็ยกยิ้มมุมปาก



ก่อนคนชอบแกล้งจะลุกไปหยิบเนคไทของตนที่ตกอยู่ข้างเตียง

ดวงตาวาววับมองร่างบางที่นอนหอบหายใจบนเตียง  

แก่นกายน้อยก็ตื่นตัวรอคอยการปลดปล่อย     แต่ยังหรอก    

ฮันคยองไม่ยอมให้มันได้ปล่อยออกมาง่ายๆ




...................เฮือก!!



“ฮันคยอง  ไม่เอานะ    อ๊ะ     อื้อ”


ฮยอกแจร้องลั่นยกสะโพกลอยสูง   ก่อนจะครวญครางหนัก
แม้สมองจะไม่สมยอม   แต่ร่างกายมันกำลังตอบรับอีกคนอย่างห้ามไม่ไหว



เมื่อฮันคยองที่เข้ามานั่งอยู่ระหว่างขาให้เนคไทสีเข้มถูไถไปมาที่ส่วนปลายแก่นกายเล็ก
ความสากของเนื้อผ้าทำให้ฮยอกแจรู้สึกเจ็บนิดๆ  แต่เสียวมาก
มากจนน้ำตาซึมออกมาจากดวงตาคู่สวย    แต่ในขณะเดียวกันก็หวั่นหวาดในใจ
เพราะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้



ด้านคนตัวโตอายุน้อยกว่าก็กำลังมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาหลงใหล
แก่นกายของฮยอกแจที่กำลังพ่นน้ำออกมาจนชุ่มเนคไทของเค้า
ยิ่งฮันคยองถูไถนานเท่าไหร่   น้ำรักของฮยอกแจก็ยิ่งออกมามากเท่านั้น


“อย่า  พอ  ฮันคยอง  พอแล้ว   อื้อ”


ฮยอกแจยังคงร้องต่อต้าน  แม้เสียงที่ดังออกมามันจะเป็นเสียงครางเสียมากกว่า



“แต่ตรงนี้ของฮยอกแจบอกว่าให้ทำต่อหนิฮะ”



ฮันคยองว่าหน้าทะเล้น      ขณะใช้เนคไทที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักจากฮยอกแจพันรอบแก่นกายเล็ก
แล้วออกแรงดึงรัดเบาๆ




“อ๊า !!!


แต่ก็มากพอจะเรียกเสียงร้องจากฮยอกแจที่เสียวกระสันอย่างหนัก
ปลายเท้าจิกเกร็งและถูไปกับที่นอน    ทั้งยังยกก้นขาวๆลอยเหนือที่นอน
ยามที่ฮันคยองคลายแรงรัดออกแล้วเริ่มรัดใหม่อีกหลายครั้ง



“อื้อ     ฮันคยอง   ไม่      ฮา  อ๊ะ    อื้ม”



“อย่ายั่วนักสิฮะ    ผมไม่ไหวแล้วนะ”


ฮันคยองว่าเสียงพร่าขณะใช้ดวงตาหื่นกระหายจ้องมองภรรยาของตัวเอง



“ชั้นไม่ได้ยั่วนะ    อื้อ”



ฮยอกแจที่จะเถียงต้องครางลั่นอีกครั้งเมื่อฮันคยองก้มลงไปดูดเลียแก่นกายน้อย
ปากหยักห่อแน่นแล้วรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ฮันคยองกำลังอดทนอย่างหนัก    เพราะแก่นกายของตนมันตื่นตัวจนดันแน่นในกางเกงนักเรียน


สองมือใหญ่กดที่ผิวเนียนตรงเอวคอดแล้วเลื่อนขึ้นมาบนแผ่นอกบาง


“อื๊อ    อื้ม”



เม็ดลูกกวาดสีสวยถูกปลายนิ้วหนาหยอกเย้าเบาบ้างแรงบ้าง
ให้ฮยอกแจเด้งแผ่นอกเข้าหาปลายนิ้วของฮันคยอง  แล้วส่งเสียงหวิวหวานออกมาหนักๆ

มือที่ถูกมัดก็กำแน่น   ปลายเท้าก็ทั้งเกร็งทั้งถูไถไปกับที่นอน
จนผ้าปูที่ฮยอกแจพึ่งจะเปลี่ยนใหม่เมื่อตอนเย็นเริ่มหลุดออกจากที่นอน

การตอบสนองที่ทำเอาฮันคยองรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วกาย
ปากหยักเร่งจังหวะหนักขึ้น  ดูด  เม้ม บางจังหวะก็ขบเบาๆที่แก่นกายเล็ก


“อ๊า!!!!!!


ในที่สุดร่างกายของฮยอกแจก็กระตุกแรงแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาให้ฮันคยองได้ดื่มกิน



“ของหวานของฮยอกแจอร่อยสุดๆเลยฮะ”

ฮันคยองว่าก่อนจะเลียรอบริมฝีปากตัวเอง    ดวงตาคมวาววับด้วยแรงใคร่
ขณะจัดการถอดกางเกงตัวเองออกทั้งหมดให้แก่นกายใหญ่ดีดเด้งออกมาจนฮยอกแจที่นอนหอบอยู่ตื่นตระหนก




“ไม่เอานะ    ไม่เอาแล้ว”


ฮยอกแจว่าเสียงดุแล้วพลิกกายจะลุกหนี   แต่ฮันคยองก็รั้งร่างบางไว้แล้วนอนลงไปด้านข้าง
สองร่างที่นอนตะแคงไปทางเดียวกันกำลังเสียดสีกันอย่างร้อนแรงด้วยการกระทำของฮันคยอง



“ย่ะ   อย่า   อื้อ”

ฮยอกแจว่าเสียงกระเส่า  เมื่ออีกคนเริ่มจูบที่ขมับทั้งยังขบกัดเบาๆที่ใบหู



“อย่าใจร้ายนักสิฮะ เมียเสร็จแล้วแต่ผมยังเลยนะ”



ฮันคยองว่าอย่างหยาบโลนด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน  เค้าใช้ฟันกัดเบาๆที่ไหล่ของฮยอกแจ



“อ๊ะ   อย่ากัดนะ  ไอ้เด็กบ้า   อื้อ”



ด้านฮยอกแจก็ร้องเสียงดุ     แต่อีกคนกลับทำซ่ำอีกรอบ
แล้วออกแรงดูดจนหัวไหล่เกิดรอยจ้ำสีเลือด

เสียงหอบหายใจแรงๆของฮันคยองดังอยู่ใกล้หู   แก้มก้นก็ถูกเสียดสีด้วยแก่นกายใหญ่ที่ตื่นตัว

แต่ฮยอกแจที่บอกว่าจะไม่ยอมแน่ๆ  ก็ยังออกแรงดิ้น


“ไม่เอา   ปล่อยนะ   ปล่อยสิ”


แต่มันช่างดูไร้ประโยชน์  เพราะตอนนี้ต่อให้ดิ้นแค่ไหนฮยอกแจก็ไม่สามารถหลบหนีไปได้

ฮันคยองพรมจูบไปที่แก้มและหัวไหล่  

มือข้างหนึ่งบดคลึงที่แผ่นออกบ้างซ้ายขวาสลับไปมา
บางจังหวะก็บีบเม็ดลูกกวาดแรงๆ จนฮยอกแจบิดกายเร่าๆอย่างห้ามไม่อยู่

ในขณะที่มืออีกข้างก็กำลังก่อกวนที่ช่องทางรักสีกุหลาบ


“อึ๊ก!!   อย่า     อย่า”


นิ้วหนาที่กดคลึงสร้างความกระสันเสียว   แต่ร่างบางก็ยังคงร้องห้าม



.....................ผลุบ


“อื้อ        ไม่   อ๊า”


จนนิ้วกลางของฮันคยองถูกกดเข้าไปในร่างกายฮยอกแจก็ร้องลั่น
ทั้งเสียวทั้งโกรธจนแยกความรู้สึกไม่ถูก


“ขมิบรับนิ้วผมขนาดนี้   ยังจะห้ามอีกเหรอฮะ”


ฮันคยองกระซิบชิดใบหูแล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออก    ช่องทางที่ตอดรัดก็เริ่มปรับตัว
ให้นิ้วที่สองและสามตามเข้าไป



“อืมม์ฮยอกแจของผม    ผมไม่ไหวแล้วนะฮะ”


เสียงที่ฮยอกแจได้ยินมันแผ่วเบาเพราะตอนนี้ความต้องของร่างบางมันพุ่งแรงอีกรอบแล้ว
แก่นกายเล็กที่พึ่งปลดปล่อยไปตื่นตัวมาอีกรอบและกำลังต้องการการปลดปล่อย


ฮันคยองถอดนิ้วออกแล้วแล้วยกขาข้างหนึ่งของฮยอกแจตั้งขึ้น
จากนั้นคนตัวโตก็ค่อยๆกดแก่นกายร้อนของตนเข้าไปในช่องทางรัก
ทีละนิดๆ  จนในที่สุดสองร่างก็เชื่อมต่อกันแนบแน่น


แล้วจึงเริ่มขยับ



“อ๊ะ     แน่น    อื้อ     ไม่เอานะ    ออกไปเลย    อื้อ     อ๊ะ
อย่า    มัน   เสียว    อื้อ”


เสียงห้ามที่ไร้น้ำหนักเพราะฮยอกแจเอ่ยออกมาหวิวหวานเกินไป

แต่อย่างว่าแหล่ะขนาดเจ้าตัวเองก็คงไม่แน่ใจว่าอยากจะหยุดหรือทำต่อดี


สองมือหนากอดร่างบางแน่นขณะที่สะโพกสอบกำลังขยับกระแทกร่างบาง
ความร้อนส่งผลให้เกิดเม็ดเหงื่อพราวไปทั่วทั้งสองร่าง




“ฮยอกแจ    ฮยอกแจของผม     อืมม์     อาร์”


ฮันคยองส่งเสียงคำรามเรียกหาคนในอ้อมแขนในขณะที่ขยับกายเร็วขึ้นเรื่อยๆ



“อื้อ   หยุด     ไม่เอาแล้ว     อื้อ       อื้ม    อ๊ะ  อ๊ะ”


ในขณะที่ฮยอกแจที่แม้จะมีส่งเสียงห้าม    แต่ตอนนี้เค้าก็ต้องการอีกคนไม่ต่างกัน
ความใคร่ชนะความโกรธเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา




“อื๊อ  ฮันคยอง    อื้ม    ตรงนั้น   อื้อ   เสียว   อื้ม”


คนตัวเล็กเริ่มเกร็งร่างกาย     เสียงร้องห้ามจึงกลายเป็นเสียงแห่งการเรียกร้อง



เสียงที่ฮันคยองแน่ใจว่าฮยอกแจจะไม่ปฏิเสธเค้าในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น